آنچه باید در مورد داروهای هومیوپاتی بدانید (قسمت دوم)

داورهای شیمیایی، دوست یا دشمن داروهای هومیوپاتی ؟

اين مساله بسيار مهم است! ايده ‏آل آن است كه در طى دوره درمان هوميوپاتى به هيچ عنوان از داروهاى شیمیایی استفاده نشود. اما در مورد تداخل داروهای هومیوپاتی و داروهای شیمیایی باید بگوییم که بعضى اوقات داروى شیمیایی كه فرد مصرف می‌كند، براى او اهميت حياتى دارد، مانند انسولين در بيماران ديابتى و يا داروهاى ضد فشارخون در بيماران داراى فشارخون بالا لذا در اين موارد تا كنترل شدن وضعيت فرد با داروی هوميوپاتى به هيچ عنوان حق كنارگذاشتن و يا تغيير اين تيپ داروهاى شیمیایی را نداريم.

مورد ديگر درخصوص كسانى است كه داروى ويژه‏‌اى را مثل داروهاى اعصاب خاصى را براى مدت طولانى مصرف كرده‌اند، در اين موارد نيز قطع كردن يك باره آنها علايم ناخواسته‌‏اى را پيش مى‏‌آورد، لذا بیمار باید تا كنترل وضعيت، مصرف داروی شيميايى خود را همزمان با دارو یا داروهای هومیوپاتی ادامه بدهد.

حق تقدم با داروهای هومیوپاتی است

از ديد هوميوپاتى علايمى كه در بدن ظاهر می‌شوند، نبايستى سركوب شوند، زيرا اين علايم در واقع واكنش‏‌هاى دفاعى بدن و يا زنگ‏‌هاى خطر آن به حساب مى‏‌آيند و در هوميوپاتى برروى اين علايم بسيار تأكيد مى‌‏شود. لذا سركوب كردن آنها با داروهاى شيميايى در بعضى موارد موجب تشخيص غلط در تجويز داروهای هومیوپاتی بيمار می‌شود.

از طرفى اگر بيمارى را مانند كوه يخى در ظرف وجودى انسان در نظر بگيريم، داروهاى شيميايى معمولاً بدين‌گونه عمل مى‏‌كنند كه اين كوه يخ را به زير آب فرو مى‏‌برند در حالیکه مكانيسم عملکردی داروهای هومیوپاتی 180 درجه بر عكس اين روند است. يعنى پزشك هوميوپات با كمك داروی هوميوپاتى مى‏‌خواهد كه اين كوه يخ را از ظرف وجودى انسان بيرون آورده و كم ‏كم ذوب کند.

لذا براى همين است كه گفته می‌شود كورتون‏‌ها، هورمون ‌ها و داروهاى شيمى درمانى با داروهاى هوميوپاتى بيشترين تضاد را دارند، آنها در فروبردن اين كوه يخ به زير آب بسيار قوى عمل مى‏‌كنند و براى همين است كه ديده‌‏ايم، بيمارانى كه به‌عنوان‌نمونه سال‏‌ها براى مدت زمان نسبتاً طولانى براى مشكل پوستى خود كورتون مصرف كرده‏‌اند، بعد از مصرف داروى هوميوپاتى آن مشكل پوستى، بسيار شديدتر ممکن است ظاهر شود. شاید اینجا بتوان به یک نمونه از اثرات داروهای هومیوپاتی از جنبه منفی اشاره کرد.

انواع داروهای هومیوپاتی جدید در راه هستند

پيداشدن داروهای هومیوپاتی جدید در طى روندى به نام «اثبات» (Proving) انجام مى‌‏شود. بدين ترتيب كه ماده‌‏اى را كه حدس زده مى ‌شود خاصيت دارويى داشته باشد، بعد از تهيه هوميوپاتيك آن، به تعداد مشخصى از افراد، به عنوان تست به‌طور مكرر تجويز می‌کنند و پس از مدتى واكنش بدن آن‌ها را به اين تجويزها ارزيابى مى‏‌كنند و علايمى را كه فرد تا قبل از مصرف آن ماده خاص نداشته است را ثبت كرده و با علايم ثبت شده از ديگر افراد شركت ‏كننده در اين آزمايش مقايسه خواهند کرد. بنابراين ماده‌‏اى كه توانسته است در اين افراد سالم علائم و بيمارى‏‌هاى خاص خود را ايجاد کند، مى‌‏تواند در كسانى كه اين علايم را به شكل بيمارگونه نشان می‌دهند، درمان کند. همچنین در صورت تمایل می‌توانید در اینجا با ابتدایی‌ترین داروهای هومیوپاتی آشنا شوید.

اثرات داروهای هومیوپاتی ، آیا عوارض دارند؟

در مورد اثر داروهای هومیوپاتی باید بگوییم، از آنجایی که در داروی هومیوپاتی از مقادیر بسیار کم و اندکی از ماده‌ دارویی اصلی استفاده می‌شود، ذاتاً هیچ‌گونه اثر زیان‌باری ندارند.

داروهای هومیوپاتی معمولاً در مقدار محدودى كه پزشك هوميوپات تجويز مى‌کند، به هيچ عنوان عارضه جانبى به همراه ندارند ولى چنانچه داروها به شكل مكرر و بيش از حد مصرف شود (مانند آنچه كه معمولاً در سيستم مدرن پيش مى ‏آيد)، بيمار مى‏‌تواند علايم فرعى دارو را، نظير آنچه كه در آزمايش اثبات گفته شده بروز دهد كه آن نيز معمولاً موقتى خواهد بود. ولى چنانچه اين مصرف بيش از حد داروهای هومیوپاتی از ديد پزشك هوميوپات دور بماند مى‏‌تواند عوارضی را براى بيمار به همراه داشته باشد.

کلام آخر

به هر حال در طى عمر طب هوميوپاتى ديده نشده است كه كسى به دليل مصرف انواع داروهای هومیوپاتی فوت كرده باشد! همچنين خیالتان راحت، حتی نمی‌توان با داروی هوميوپاتى خودكشى كرد، کسی هم با داروهای هومیوپاتی اوردوز (Overdose) نمی کند! اما به هر حال بیمار باید شرح و حال صحیحی از بیماری خود را با پزشک هومیوپات در میان بگذارد. با همه این‌ها اگر شما هم تجربه استفاده از داروهای هومیوپاتی را داشته‌اید خوشحال خواهیم شد در ادامه نظرات خود را با ما در میان بگذارید.